Categorie Time flies when you’re having fun

Eerste kerstdag: nog steeds was het hier prachtig weer. Naar we begrepen van diverse ‘locals’  regent het rond deze periode veel. Ze hadden het over dat het kwam door “ el nino” … dat hoor ik al jaren. Ach, boeit het waardoor het komt: wij hebben het geluk dat we dag na dag stralend weer hebben. Eerste kerstdag dus met de helikopter naar de gletsjers. WOW: hoe gaaf was dat! 40 minuten vliegen boven de drie grote gletsjers, recht tegen de top van Mount Cook kijken op 3700 meter hoogte en dus toch nog een witte kerst.de top van Mount Cook

Robbert heeft het leuk in de heli

Saampjes bovenop de berg, bovenaan de gletsjer

de heli bovenop de berg

pano’tje van bovenaan de gletsjer (begin van de gletsjer zie je rechtsonderin)

Vanuit Fox Glacier (letter I) zijn we naar Wanaka (letter J) gereden, dat was meer een tussenstop voor de volgende dag. Wanaka is verder niet heel bijzonder, de rit wel weer want we reden eerst weer langs de kust en later een stuk het binnenland door.  Vanuit Wanaka door naar Te Anau (letter K).

27 december zijn we met een cruiseboot door de Doubtful Sound gevaren. Een sound is hier een fjord, zoals eerder gezegd dacht een of andere Europeaan dat het een sound was (uitgesleten bergen door een rivier), maar het is gewoon echt een fjord (uitgesleten door oa gletsjers). Het regent hier in Fjordland, zoals de regio heet, 2 van de 3 dagen en dan zo’n 6 meter per jaar! En wij hadden een droge, alhoewel licht bewolkte dag. Mooi weer maakt de vakantie zoveel mooier. Enige nadeel hier misschien is dat dan de vele watervallen die vanaf de bergen naar beneden stromen minder of er niet zijn. Maar dat mag de pret echt niet drukken, want het is hier zo mooi.

Filmpje vanaf de boot

grote neus he..ik bedoel mooi uitzicht

panoramaatje vanaf de boot

Nieuw Zeeland is echt een land waar je veel kunt wandelen. Ik neem mijn woorden terug over het kamperen: ik denk dat je na een dag wandelen hier prachtig in je tentje of camper kan overnachten middenin de natuur. Het is hoogseizoen,maar nog steeds op veel plekken erg rustig. Dus als je dan zo ’s ochtends wakker wordt in je tentje tussen de bergen: kan me voorstellen dat dat toch ook wel erg mooi is. En je kunt met een gerust hart ’s nachts je tentje uit om te gaan plassen: er is hier geen wildlife. Oftewel geen beren, krokodillen, leeuwen, slangen of wat dan ook. Er zijn hier geen gewoonweg geen gevaarlijke dieren. Enige vervelende hier zijn zandvlooien: soort van muggen die je dus steken voordat je er erg in hebt. Ze zijn een stuk langzamer dan muggen, dus als je loopt dan heb je er geen last van. Maar sta je ook maar even stil, dan zitten ze echt overal. En jeuken, pff ik had een dag mijn slippers aan en wel anti-zandvlooi spul op mijn voeten gedaan. Maar ja, even door het water gelopen dus denk dat alles eraf gespoeld was. Lekker suf dus.

Wat ik niet begrijp alleen van die wandelaars: die hebben dan allemaal van die verantwoorde wandelschoenen aan en North Face jassen, afritsbroeken, een hoed van het merk Wolfskin tegen de zon en zo’n grote rugzak met allemaal vakjes en touwtjes. Prima hoor, je zult het vast allemaal nodig hebben. Maar niet als je met 100 toeristen op een boot wordt gedumpt voor een drie uur durende vaartocht, waar je naartoe gebracht wordt met de bus, dus het enige wat je loopt is van de bus naar boot en v.v.

Wat ze overigens wel leuk deden op de boot: op een gegeven moment gooiden ze de motor uit en zeiden dat iedereen even een minuutje stil moest zijn. Het enige wat je dan hoort is het zingen van de vogels, het kabbelen van het water en verder geniet je zo van de omgeving.

Met de toch naar de Doubtful Sound, waar we met de auto, boot en bus naar toe gingen (in die volgorde) gingen we ook langs een energie-opwekkingscentrale.

Heel groen: ze hebben een rivier van een meer afgesloten waardoor normaliter het meer op waterpijl blijft. I.p.v. hebben ze een mega-tunnel gehakt/geboord/opgeblazen door een berg heen en daar laten ze het water doorheen stromen of eigenlijk vallen. Dat valt dan langs turbines die vervolgens de energie opwekken. 14% van de totale stroombehoefte van het hele zuidereiland wordt daarmee opgewekt. Maar nu komt ie: die stroom wordt voor 90% gebruikt om een aluminiumomsmeltingsfabriek (galgje!) mee te voorzien van stroom. Dus ja groen, maar vervolgens ter gebruik van een fabriek. En ja, die laatste 10% wordt aan het publieke net gegeven, dus een heel klein beetje ook aan de huishoudens op het eiland. Wij zijn trouwens twee dagen later naar het plaatsje gereden waar deze aluminiumomsmeltingsfabriek staat. Bluff heet het stadje. Gehucht bedoel ik en de naam doen ze eer aan: je wordt erheen gelokt met mooie  foldertjes met “ wat heb je een geweldig uitzicht over zee, oa naar Stewart eiland” .Het is vergane glorie: paar fabrieken en daarnaast boten die op het strand liggen weg te rotten. De huizen: als er een apk-keuring was voor deze huizen dan waren ze bij deze allemaal afgekeurd en naar de sloop gegaan.

De Doubtful Sound is alleen per bus en boot te bezoeken: de volgende dag zijn we met de auto naar de Milford Sound gereden. Je merkt dat tussen de bergen het weer heel snel omslaat. Van stralend weer is het in een mum bewolkt of regent het zelfs. De regen zorgde dus wel voor een paar watervallen. En je moet dus direct een foto maken en niet denken, dat doe ik later wel want dan kan je mooie uitzicht plots belemmert worden door grijze wolken.handig hoor, panorama-foto’s kunnen maken.

Let alleen niet op Robbert, zijn been en hoofd zijn maar half…geen idee hoe dat kan.

WATERVAL!! (duh!)

Onderweg naar de Milford Sound trouwens nog een collega tegengekomen: hoe toevallig is dat dan?! Op een nietszeggende parkeerplaats even een stop van een paar minuutjes en dan kom je elkaar uitgerekend daar tegen. Overigens niet wetende van elkaar dat we beiden naar dezelfde bestemming zouden gaan, maar dan nog. De twee eilanden zijn klein, maar zo klein toch ook weer niet denk je dan.. (NZ is kleiner dan Japan, maar groter dan UK) zit hij ineens op je auto, terwijl je van het uitzicht staat te genieten…

het uitzicht dus…

De 31e vliegen we vanaf  Dunedin naar Auckland om daar Oud en Nieuw te vieren. Dat wilde we graag doen in een grote stad. Denk dat dat een goede keuze is. Nieuw Zeeland is, als je er zo doorheen reist, niet zo heel groot en daarmee zijn grote steden zoals ze lijken op de kaart, niet veel groter dan Bloemendaal bijv.  Dorpjes, waar dus verder niet heel veel te doen is en met Oud en Nieuw vinden we het leuker om in een stad te zijn waar het druk is. We zijn toch weer 1 van de eersten waar het 2012 is, net als vorig jaar in Sydney. Auckland zal wel rustiger zijn (35.000 mensen t.o.v. Sydney 1 miljoen), maar ik ben alvast op zoek geweest naar weer een mooi plekje om het vuurwerk te bekijken. Komt vast wel weer goed.

Tja, dan zit het er alweer bijna op: de tijd vliegt echt als je het leuk hebt. Want vandaag over een week zijn we alweer thuis. Vandaag nog genoten van de omgeving van Dunedin (volgt in een volgend blog, want het internet vliegt er continu uit en dat gaat ten koste van mijn geduld…) en we gaan nog zeker genieten van Auckland en omgeving daar.