Het heeft even geduurd, maar daar zijn we dan. Alive and kicking aan de andere kant van de wereld.
Zaterdag 4 december zijn we uiteindelijk met 4,5 uur vertraging vertrokken. Vanwege de sneeuw. Pff, sneeuw, dat was het inderdaad. Voelt als een eeuwigheid geleden. We zouden om 12 uur vliegen; dat werd 2 uur aanwezig bij de gate, uiteindelijk rond 3 uur boarden en zo rond half 4 duwde ze ons weg bij de gate. Maar toen kregen we nog even een de-icing beurt. Oftewel alle sneeuw moest van het vliegtuig afgespoeld worden.
Na zo’n uurtje of 11 vliegen, aangekomen in Kuala Lumpur. UIT, al die warme truien en vesten. Lekker warm hoor hier, zeg maar gerust ook lekker vochtig. Zo’n heerlijke klamme lucht. We zijn meteen maar ff gaan slapen toen we om 1 uur in het hotel waren: want ja, amper geslapen in het vliegtuig, dus lekker brak. 1 uur Kuala-Lumpuriaanse tijd is 06.00 uur in de ochtend NL-tijd.
Na het slapen even door de stad gewandeld en wat gegeten. Verder niet veel bijzonders gezien… 
(dit is Sneeuw in Kuala Lumpur, echt!maken ze hier gewoon van zeepbelletjes!)
Weer naar bed en de volgende dag de stad verkend met een HOHO (hop on-hop off) bus. . Had ik nog zo op het laatste moment 2 plu’s en 2 van die goedkope Blokker-poncho’s in mijn koffer gegooid, waar ze dus nog steeds lagen toen we door K.L. liepen en het begon te plensen. Echt keihard te plensen 
(foto).
Laatste stukje vliegen, nog 6 uurtjes naar Adelaide.
Een record voor ons: 16.000 km gevlogen om op reis te gaan. So hé! Das best ver. Dat rijd ik per jaar!
Aangekomen in Adelaide eerst weer even slapen (ja, slaapkoppen zijn wij, maar we hadden weer een nacht overgeslagen en geen oog dichtgedaan in het vliegtuig. ). Ook weer ’s middags de stad verkend en op tijd naar bed. Begint het ’s nachts toch te hozen (is dat met een s of z?) En te bliksemmen ook, zoveel flitsen. Best gaaf, maar daar kun je niet van slapen.
Bleek later: er was een record aan regen gevallen. Normaal valt er in 1 hele maand: 30 mm. 1x raden hoeveel er in 1 nacht was gevallen……
……………………
66, ZESENZESTIG MILLIMETER! Hallo, hebben wij weer hoor. Een Australisch record gebroken; er was nog nooit zoveel gevallen in Adelaide…
Dinsdag was onze eerste echte dag, zeg maar hier in Australië. We hebben een huurauto en de tom-tom vanuit NL meegenomen (bedankt Ray en Dick voor het downloaden van de kaart en het lenen van de DUM-DUM).
Autorijden is wel ff wennen: men rijdt hier namelijk links (stomme Engelsen..). moet je eens proberen: als je je richtingaanwijzer uit wilt doen, doe dan je ruitenwisser. Dat is wat Robbert de hele tijd heeft. Alles in de auto zit aan de andere kant, zo ook die. Dus oproep aan alle aussies: zie je een blauwe Hyundai I30 rijden (sorry,kan er ook niks aan doen, de verhuurmaatschappij had niks anders), met zijn ruitenwissers aan terwijl het gewoon droog is: dan wil hij van rijbaan wisselen….
Adelaide is een ok stad, niet heel bijzonder en niet heel groot. Al wandelend door Adelaide begon het (ja, alweer ) te regenen. Maar nu was ik goed voorbereid: de plu’s waren mee. Maar goed, toch maar even een kerk bezoeken en dan meteen even schuilen. Oeps, de kerk zat vol met mensen. Een bruiloft! He, das leuk. Ach het regent toch “even bruidje kijken”. In de hal waar wij stonden (helemaal niet underdressed met onze korte broeken en alle gasten in keurig lang gala) stonden zo’n 40 jongens en meiden te wachten. Wij dachten nog, dat zijn een boel vrienden. De muziek begon , maar geen bruidsmuziek…de meiden en jongens liepen in een rijtje naar binnen achter een kerel aan van een jaar of 40. Ik dacht nog, lijkt wel een leraar… horen we ineens omroepen “welcome, graduats of 2010 (vertaling, welkom, geslaagden van 2010)… foutje. …………… de grap was denk ik leuker toen we er stonden te wachten.
Woensdag aan het einde van de dag hebben we de boot (zie foto ) genomen naar Kangaroo Island. Maar daarvoor nog even naar een berg gereden vanwaar het uitzicht geweldig moet zijn om heel Adelaide te kunnen zien 
. Het zal, wij hebben niks gezien vanwege de mist.
Gelukkig trok het helemaal open, de lucht dus, en kwam het zonnetje lekker door.
Het weer blijft de komende dagen een beetje wisselvallig schijnt. Dus tja wat trek je dan aan? Kort of lang? Is dat even handig: ik heb mijn driekwart broek bij me: gaat t het altijd goed 🙂
Vandaag hebben we een stuk kustlijn gezien; zo wow! Een kleine baai met een prachtig strand.. er was werkelijk niemand behalve wij 2. Het was wel een stukje rijden, maar zo de moeite waard.
(heb er een filmpje van: kan ik hier niet uploaden, zet m wel op mijn hyves al dat wel lukt..)
En daar weer een record gebroken. Ik heb (zoals ik altijd even doe) in de Oceaan gestaan (is de Indische, toch?) en dat is naar alle waarschijnlijkheid het aller-aller zuidelijkste puntje van de aardbol waar we komen. Of we moeten nog een keer naar het zuiden van Chili/Argentinie, das volgens ons nog zuidelijker
Uiteraard hebben we ook weer de I-pod mee: vol met muziek. Ook Australische, al weten we er slechts een aantal. We zijn gisteren uiteraard begonnen met Men at Work: Down Under. Die hoort, vond ik. En verder
– INXS
– Kylie Minoque (en nee, dat vreselijke duet met Jason Donovan staat er niet op, gelukkig)
– Midnight Oil, we kennen maar 1 nummer hoor “beds are burning”.
– De Bee Gees (hé mam, dat wist ik niet!)
– Vul maar aan….
Vandaag (vrijdag) was het niet zo’n lekker weer, hartstikke bewolkt en een graadje of 17 maar. MAARR, we hebbenwel kangoeroe’s en koala’s gezien!! Mag ook wel als we op KANGAROO eiland zitten. heeft even geduurd, maar daar waren ze dan eindelijk. En Robbert: die heeft een ‘ ik rem voor wildlife-sticker” verdiend. Marianne Thieme van de Partij voor de dieren, luister: Robbert heeft vandaag geremd voor een een overstekende koala! goed he. Ja, beetje stom van die koala dat hij niet bij een zebra overstak, zul je denken. Maar ja, die hebben ze hier niet, die zitten in Afrika…
Vanavond gaan we pinguins kijken, die komen alleen ’s avonds tevoorschijn, schijnt. En dat geldt overigens ook voor kangoeroe’s en koala’s: dat blijken nachtdieren te zijn. Tjonge, wat leren we hier toch een hoop!
Leuke wetenswaardigheden en van die dingen die uitgerekend wij ons dan weer afvragen:
– Ze rijden hier dus links
– Op onze landkaarten ligt Amerika altijd in het midden: hier is dat (of course) australie (Azië)
– Waarom is het toilet in een vliegtuig wel altijd een combi mannetje/vrouwtje, terwijl verder overal openbare toiletten gescheiden zijn?
– Een Opel heet hier Holden. Raar, ik moet de hele tijd denken aan die kerel uit As the World Turns, die getrouwd is met Lily, althans dat was hij toen ik het 15 jaar geleden altijd keek.
– Een blikje is bij ons 333 ml, hier is dat 375 ml. Zo’n halve liter flesje cola: das hier 660 ml.
– Ze kennen hier ook een half uur tijdsverschil, echt, wij hebben alweer wat geleerd. Nooit geweten dat dat bestaat.