Gisterenavond was het kerstavond: de nachtmis in de Kathedraal van Sydney was op tv en wij hebben ons voorbereid op kerst. HA, voorbereiden op kerst, best lekker hoor, geen gestress! Tis hartstikke gezellig kerst en die gezelligheid missen we ook wel en ik vind het heerlijk om te koken enzo, maar zo is ook wel een keertje ok. Ieder jaar wacht ik op het kerstgevoel, dat heb ik al jaren niet meer. En nu, nu helemaal niet.
Wij zijn inmiddels in Port Macquarie: een badplaats zo’n twee uur ten noorden van Sydney. Hier zijn we de komende drie dagen om onze kerstdagen door te brengen. Dit hadden we van te voren geboekt, op aanraden van onze reisconsulente (dat klinkt heel sjiek, maar is soort van reisbureau aan huis. Héél handig, hoef je tenminste niet je halve zaterdag op te offeren om bij een reisbureau te gaan zitten en deze reis was nu net even iets té, om ff via internet te boeken).
Beetje bijzonder vinden we dat het hotel vandaag dicht is: dwz geen restaurant, geen receptie, geen schoonmaak van de kamer .. oke, ja het is kerst, dat weten we. Maar dit plaatsje barst van de toeristen en de receptioniste heeft gisterenavond ongelooflijk moeite voor ons gedaan om nog ergens een restaurantje te vinden voor morgen. Want ja “alle restauranthouders zijn locals, dus die hebben allemaal hun kerstdiner”. Helemaal begrijpelijk, maarre, had dat ff van te voren gezegd.Zeker ook als je je bedenkt wat voor prijs we voor dit hotel betalen…
Anyway: we zijn gisterenavond dus nog maar even naar de supermarkt gesjeesd om dus wat ontbijt zaken te halen voor ons kerstontbijt van vanochtend (met dat tosti-apparaat van maar liefst 10 euro, hebben we de croissantjes opgewarmd en tosti’s gegeten).
Even terug naar precies een week geleden: zijn we dus in Melbourne geweest. Leuke stad, zeker weten. Niet heel veel bezienswaardigheden. Het is een drukke stad, maar wel redelijk kleinschalig, voor zo’n land dan. Voor mij is het mengelmoes van de drukte van New York en de gezelligheid van San Fransisco. Ze hebben hier leuke bars, gezellige terrasjes en lekker eten. (wij hebben o.a. gegeten bij Il Tempo en Il Primopasto…idd hartstikke Italiaans. Zoals gezegd, wij hebben nog steeds geen Australisch eten kunnen ontdekken.)
En we zouden er gaan shoppen, geloof het of niet. We hebben niks gekocht… echt, helemaal niks.
Vanuit Melbourne zijn we naar Wilsons Promotory gereden: een nationaal park met mooie landschappen. We hebben er wederom kangaroes gezien en deze keer ook een wombat! T was mooi om te zien, maar het was takkeweer. Ja, sorry hoor, het regende weer eens. En dan is alles toch een stuk minder mooi…De volgende dag (we hebben overnacht in een dorpje, waarbij als je 2x met je ogen knippert, het dorp alweer uit was, dus niet van belang om te noemen. Of nou ja, het enige dan was dat we vroegen of we nog ergens wat konden eten. Ja, zei de eigenaar, bij de bowling. Dus wij dachten, zoiets a la Claus Partyhouse, lijkt me prima. Maar eh., bowling, dat is hier jeu de boules. Of dat echt hetzelfde is, zal vast van niet, wij vinden van wel. Net als dat jullie vinden dat softbal en honkbal hetzelfde is…Dus niet de gezelligheid zoals bij Claus dus, maar dit was eten tussen de bejaarden in een soort van slechte vd Valk).
Maar goed, de volgende dag dus. De volgende dag zijn we naar Walhalla geweest. Dit is een oud mijndorp waar eind 19e eeuw goud is gedolven. Ze hebben dit dorp weer helemaal hersteld, dus het was wel mooi om te zien hoe het er vroeger uit heeft gezien. Je kon nog een stukje met de oude trein over het oude traject, maar die reed om onbekende reden niet. Wij waren ook echt de enige 2 toeristen. Echt, we snappen er niks van, het is overal zo rustig, Iedereen roept dat het hoogseizoen is en het is kerstvakantie: wij hebben het gevoel alsof we willen gaan skiën in Oostenrijk in juli, zo rustig is het.
We zijn naar een mooie badplaats gereden, Lakes Entrance, maar omdat het nog steeds niet echt mooi weer is, hebben we verder niet van het strand en de zee genoten.
En toen, toen ging het even mis… We konden of over de snelweg of door de bergen naar onze volgende bestemming. Ach, laten we door de bergen rijden…dat hebben we geweten. Vraag aan Ronald, Dick of Ray over dat bergweggetje tussen Yosemite en San Francisco: ze zullen het er nog warm van krijgen.
Deze bergweg ging 110 (ja, honderdtien) kilometer over een niet geasfalteerde, kronkelige, langs de afgrond gaande, weg. Of eigenlijk het was meer een breed pad. Tjonge, wat duurde dat lang voordat we weer in de bewoonde wereld waren. Het was echt mooi om te zien, maar als je max. 35 km per uur kan rijden over een weg die zo bochtig is, en ook kuilen in de weg: dan kun je je voorstellen dat de knokkels van Robbert zijn handden wit waren van het knijpen om het stuur vast te houden… De weg was niet breed en we konden ook tegenliggers verwachten: werkelijk geen idee hoe die langs ons konden in die smalle bochten langs de afgrond: gelukkig kwamen die 3 tegenliggers ons voorbij op de brede stukken… dat zul je altijd zien…Voor een indruk, klik hier kronkelweg
Deze weg en de wegen daarna heeft ons door de Snowy Mountains gestuurd. Werkelijk prachtig! En ja: inderdaad sneeuw!!! Dus we snappen nu precies wat jullie hebben, met al die sneeuw op het moment. .. Tjonge wat is het wit he? Verkeer zal vast veel last hebben. Balen ook als je moet vliegen, begreep dat het op het Schiphol ook weer bal was.. Ach, jullie hebben in ieder geval weer een witte kerst, en wat voor 1! Hoop dat het er nog ligt als we terugkomen, in die zin dat we toch wel weer even mee willen doen met het buurt-sneeuwballengevecht.
In Snowy Mountains weer wat angsten bedongen en een grot ingegaan. We waren te laat voor een rondleiding door de mooiste grot, maar je kon ook zelf door een andere, wat minder mooie lopen. Nou, wij vonden hem heel mooi hoor!
Vanuit de Snowy Mountains door naar Canberra. Ja, DAT is dus de hoofdstad van Australie. Niet Melbourne, Niet Sydney maar het volledig onbekende Canberra. Kleine stad, met dus het parlementgebouw enzo. Die troela in Engeland is hier uiteindelijk nog steeds de baas, maar ze hebben wel hun eigen regering enzo. En in Canberra was het voor het eerst echt lekker weer. We hebben lekker op een terrasje gezeten en buiten gegeten, dit was de eerste echt lekkere zonnige dag. Als wij ons vervelen in een stad, omdat er niet veel te zien is, dan zijn we weleens naar de lokale dierentuin gegaan. Dat viel dan uiteindelijk ook tegen, omdat die dan heel klein was. Dus hebben we elkaar beloofd dat we nooit meer naar een dierentuin gaan als we op vakantie zijn. In Canberra zijn we naar een reservaat geweest. We twijfelen nog steeds of we onze belofte hebben gebroken, want het was erg groot, gewoon de vrije natuur. Maar dan wel met een hek eromheen, dus tja. Boeit uiteindelijk niet, want we hebben er veel kanga’s gezien, dus echt in het wild. We wilden ook graag, herstel, Robbert wilde ook graag een vogelbekdier zien, maar die hebben we niet gezien helaas. Wel hebben we ook emoe’s gezien: naast de kanga het nationale dier, maar dus alleen hier gezien.
Vanuit Canberra moesten(nou, we moeten natuurlijk niks, maar we hebben hier een hotel geboekt) we door naar hier, Port Macquarie. De afstand was te ver om in 1x te doen, dus wederom geslapen in een “2x-met-je-ogen-knipperen-en-je-bent-erdoorheen”dorp. Op weg naar hier zijn we nog even naar een outletmail geweest. Ja, hallo t kan toch niet zo zijn dat we hier niks kopen (als was het maar omdat ik wat Uggs moet meenemen voor wat bloglezers). Maar ook hier, niks gekocht. Kweet ook niet wat er aan de hand is.
Wist je dat:
– Ik zei dat de nachtmis op tv is: niet dat we die hebben gekeken hoor. Er was ook NBA (Amerikaanse basketball competitie…)
– Ze hier ook Kitkat-dark hebben, oftewel met pure chocola. Mmm das echt veel lekkerderder!
– Een milkshake hier dus echt, geschudde melk is met een smaakje? Als je een milkshake wilt zoals wij die kennen, dan bestel je een “thick-shake” oftewel een dikke shake. Dus….
– Ze hier op tv “cijfers en letters”uitzenden? In NL werd dat vroeger gepresenteerd door Robbert ten Brink, maar das echt lang geleden…
– Ze hier dus waarschuwingsborden hebben voor allerlei overstekend wild? Voor overstekende koala’s (3 verschillende soorten borden), emoes, kanga’s, wombats (2 verschillende), schildpadden, egels die een andere naam hebben maar die zijn we vergeten, eend met baby-eendjes (ook 2 verschillende: 1 waarbij ze naar links lopen en 1 waarbij ze naar recht lopen. Werkelijk GEEN IDEE, waarom dat is), wilde paarden (!), vogelbekdieren oftewel platypus, herten, salamanders/eekhoorns (ik vond het bord op een salamander lijken, Robbert op een eekhoorn. Ach, is toch bijna hetzelfde…).
– Je hier in bij een stoplicht ook schuin mag oversteken als voetganger? Echt waar! Ja, je zult, net als wij geleerd hebben dat dat echt niet mag. Maar bijv. in Melbourne stonden er gewoon voetgangersstoplichten zodat je schuin kon oversteken.
– Papegaaien en kakatoe’s wat ons betreft ook het nationale dier mogen zijn? Die zie je namelijk ook overal, en een herrie dat ze kunnen maken!
– We, toen we in de Snowy Mountains waren, we in het hoogstgelegen dorp in Australie zijn geweest op 1500 meter hoogte?
– We in de auto een koelkast hebben? Het dashboardkastje wordt gekoeld door de airco, dus ons drinken en onze appels blijven lekker koud.
– We ook verwarming in de auto hebben, die prima dienst doet als droger voor natte sokken?
– Wij dus iedere dag een appeltje eten? Wist je niet he? Ja qua vitamines hebben we hier een duidelijk gebrek, gezien de weinige groenten die we eten.
– De zon hier zo hoog staat, dat je nog amper een schaduw hebt?
– Robbert de snelheden hier op de snelweg maar rete-irritant vindt? Op een bochtige bergweg mag je 100, terwijl je blij mag zijn als je max . even 80 haalt vanwege bochten en de kuilen in de weg. Binnen de bebouwde kom mag je 60 en op de snelweg maximaal 110.
– Met mijn camera we dus vaak alleen de snelle foto’s maken, maar deze zonsondergang in Lakes Entrance ook best goed gelukt is?
– Ik hier dus alleen de snelle kiekjes neerzet en je voor de echt goede en mooie foto’s moet wachten totdat het fotoboek klaar is?
– We nog even naar de Australian Open zijn geweest in Melbourne? Zie de foto, alleen de buitenkant van het stadion gezien, want het toernooi begint pas over een paar weken.
– Je op veel plaatsen (die grotere, niet die van ‘ogen knippperen) even sushi kan halen, zoals wij even een patatje halen? Zoooo lekker!!!
– Dat filmpje waar ik het in het eerste blog over had, niet afspeelbaar is?
– Ik dat wel jammer vind, want we hadden nog speciaal “down under” dat nummer van Men at Work op de radio laten spelen, als achtergrondmuziekje.
– We nog wel andere filmpjes hebben gemaakt zoals deze van de koala baby en van een mannetjes koala die graag wat wil van mevrouw koala en dat ook even goed laat horen?koala_baby_1 koala_geluid
– dit nog een filmpje is van onze vlucht langs de kust (wat een herrie he) :vlucht_GreatOceanRoad
– Robbert gekke hoedjes draagt?
– Onze laatste week alweer is ingegaan?
– als je op de blauwe woorden klikt, dat een link is naar een filmpje?
– We jullie hele fijne kerstdagen wensen met heel veel gezelligheid met vrienden en/of familie?lastchristmas
28/12/2010 Author Edith
Over kronkelweggetjes gesproken, kan ik ons weekje Kreta nog herinneren. Toeteren na iedere bocht en uiteindelijk door het maisveld!!
Veel plezier nog,
Edith
30/12/2010 Author leny lohmann
Hoi Rob en Dien,
Leuk om jullie te volgen. Geniet van het vuurwerk in Sydney!!!
Jullie gaan als eerste 2011 beleven, gaaf hoor.
Goede vlucht home.
Liefs ton en leny.